"سینما و مشکلات موجود در آن با وجود ویروس منحوس کرونا در کشور" موضوعی بود که در برنامه صبح پارسی امروز با حضور کارشناسان سینما درباره آن بحث شد.
برنامه صبحگاهی «صبح پارسی» که از دو شنبه تا جمعه هر هفته ساعت 9 صبح بر روی آنتن شبکه جام جم می رود، با موضوع روز سینما و مشکلات و دغدغه های سینمای ایران بر روی آنتن رفت. در این برنامه پس از پخش آیتم هایی از جمله ورزش صبحگاهی، میز فرهنگی، اخبار ویژه، بدون مرز و نماهنگ هایی با موضوع انگیزشی و با تصاویری از طبیعت، امیر محمد زند و آلاء خامه یار با علیرضا سرتیپی اصفهانی فیلمساز و کارشناس ارشد حوزه سینما و محمد گبرلو برنامه ساز و تولیدکننده برنامه های تلویزیونی به گفت و گو نشستند.
سرتیپی گفت: حال سینما به شدت کرونایی بوده و حال خوبی ندارد. امسال به خاطر کرونا فرشته طائرپور را در روز سینما در کنارمان نداریم، او از چهره های شاخص سینمای ایران بود و کمبودش در این روزها حس می شود. در زمینه واکسن کرونا برای دست اندرکاران سینما تلاش های زیادی کرد اما این ویروس به خودش وفا نکرد.
وی افزود: در حال حاضر مسئله و دغدغه اصلی در زمینه سینما، مشکل سالن است. تعداد زیادی از سالن ها و مجموعه های سینمایی بسته است و آن تعداد که اکران فیلم دارند هم فروششان کفاف هزینه هایشان را نمی دهد. اکثر سالن های باز دولتی است و یا سوبسیدهای زیادی می دهند فقط برای اینکه باز باشد و اندک افرادی که می خواهند به سینما بروند مشکل نداشته باشند. چند روزی است که استقبال از گیشه ها بیشتر شده است.
فیلمساز معروف ایرانی درباره وضعیت سینماها در دوران کرونا گفت: از سویی می خواهیم مردم را دعوت کنیم که به سینما بیایند و اطمینان خاطر داریم که سقف ها بلند است، تهویه فضا خوب است و فاصله گذاری اجتماعی در سالن ها رعایت می شود اما از سوی دیگر باز هم نگران حال مردم هستیم. امیدواریم با محموله های واکسن وارد شده و تسریع در روند واکسیناسیون به زودی شاهد بهبود وضعیت سینماها و فروش فیلم ها باشیم.
سرتیپی اصفهانی ادامه داد: مردم در شرایط اقتصادی بدی هستند و در حال حاضر یکی از بهترین و ارزان ترین تفریح ها سینما است که به مثابه سفری کوتاه و کم خرج برای خانواده است. دستگاه ها و امکانات سینماهای ایران مثل اروپا است و هزینه های زیادی دارد اما پول بلیط آن یک دهم خارج است اما بازهم برخی از سینماگران و هنرمندان با امید برای مردم در این مسیر مانده اند.
تحلیلگر سینما در اظهارات خود گفت: با ورود کرونا باید شیوه تولید و ارائه فیلم به مردم تغییر کند، اما در این دو سال حرکت نو و جدیدی از سینماگران ندیدیم. کرونا چندین سال سینما را به جلو برده و باید برای آن فکری کرد تا مدل جدیدی را پیاده کنیم. مردم باید  دسترسی راحت، به فیلم خوب داشته باشند.
 سرتیپی اظهار داشت: سینمای بعد از کرونا باید فرق کند؛ مردم به راحتی سینما نخواهند آمد و روش های متفاوتی را دوست دارند باید تلاشمان را بکنیم که بتوانیم کارهای متفاوتی انجام دهیم و در زمینه ارائه تولیدات سینمایی به مردم نوآوری داشته باشیم. تهیه کنندگان  محافظه کارند و به خاطر اینکه نگران سرمایه خود هستند برای برگشت هزینه ها روش های قدیمی را دنبال و ریسک نمی کنند، البته کمک های حمایتی مثل بیمه هم به آنها نمی شود. چند عدد از فیلم هایم در سال ۹۸ هنوز به خاطر کرونا اکران نشده است علی رغم اینکه برای تولید آن ها هزینه های میلیاردی صرف شده است.
گبرلو گفت: سینما وقتی امید و آرامش را در مخاطب ایجاد نمی کند نمی توان آن را به بیمه و حمایت ربط داد. در طول تاریخ سینما مسیر ناامیدکننده برای مخاطب نداشته است.
سرتیپی در پایخ به این ادعای تحلیلگر سینمای کشور تصریح کرد: امید از جامعه منتقل می شود؛ باید مردم به نویسنده، تهیه کننده، کارگردان، بازیگر و هنرمند امید بدهند تا آن ها هم بتوانند آثار فاخر تولید کنند.
وی بیان کرد: ما هیچ استراتژی برای فیلم ها نداریم، سالها است برنامه ریزی نداریم و تکلیف هنر سینما معلوم نیست. تمام سازمان سینما بر اثر کرونا بهم ریخته است؛ در زمینه سالن و تولید آثار سینمایی همه چیز روزمره شده است.
این فیلمساز برجسته تاکید کرد: با رفتن کرونا و آمدن دولت جدید باید تکلیفمان را با سینمای ایران مشخص کنیم، سینمای ایران باید بداند صدا و سیما چه کمکی به آن می کند. همه سوار یک قایق هستیم در یک سال گذشته وضعیت تولیدمان برای عوامل تولید خوب شده است اما خود سینما به عنوان سالن و مادر همه این ها زخم خورده است.
محمد گبرلو تحلیلگر حوزه تولیدات سینمایی گفت: معمولا در جهان منتقدین راه روشنی را برای سینما مشخص می کنند اما منتقد ها در ایران با واژه هایی که استفاده می کنند و ادبیات خاصشان به شومن تبدیل شده اند و نه تنها مسیر خوبی برای سینما ترسیم نکرده اند بلکه آسیب جدی به این حوزه وارد کرده اند. وقتی اسم منتقد می آید چهره بدی در ذهن مردم شکل می گیرد برای همین دوست ندارم به من منتقد بگویند همان تحلیلگر بهتر است.
گبرلو افزود: سینمای ایران را باید قبل و بعد از کرونا تحلیل کنیم؛ قبلا سیاست گذاری ها داشت بهتر می شد که به موضوع انتخابات برخوردیم و روند سیاستگذاری ها تا تشکیل مدیریت جدید متوقف شد. پس از ورود کرونا به کشور سینما هنگ کرد و سینمایی ها به شرایطی برخوردند که نمی دانستند باید چه کار کنند و این یعنی مسئولان برای بحران سینما برنامه ریزی نکرده بودند. سینماگرها در جامعه مثل مردم عادی نیستند بلکه در کنار قشر صاحب نظران و نخبگان قرار دارند و وظیفه ای برای مدیریت بحران و بهبود وضعیت و شرایط دارند اما این وظیفه انجام نشد مسئولان هم سکوت کردند.
وی تصریح کرد: فیلم های خوب داریم اما اینکه فیلم ها به چه سمتی بروند هم مهم است که بخشی از آن به عملکرد به تهیه کننده بر می گردد. بعد از کرونا به خاطر هزینه های زیاد، افزایش طرفداران شبکه نمایش خانگی و شیوع بیماری، وضعیت سینما بدتر شد و سریال های نمایش خانگی رقیب جدی سینماها شدند؛ حالا سینما اگر می خواهد باشد و بماند باید راه نویی را در پیش بگیرد. وقتی استراتژی امید بخشی  به مردم در ذهن فیلم ساز و سینماگر نباشد نمی تواند آن را در آثار خود پیاده سازی کند و نیاز مردم به این آثار افزایش می یابد، وقتی چنین فیلم هایی را در سینماها پیدا نمی کنند به سینما نمی آیند.
این تحلیلگر سینما ادامه داد: سینماگرها و مسئولان این عرصه نیز زمانی به فکر حل مشکلات سینما می افتند که تماشاگر اشتیاق خوبی به تولیدات سینمایی نشان دهد.
گبرلو در پایان گفت: بعد از کرونا سینمای ایران در قصه، ساختار و سیاستگذاری اش باید شخم زده شود وگرنه سینما به موزه می رود. در وهله اول موضوع و قصه و داستان باید تغییر کند تا مخاطب به سمت سینما بیاید. سینمای مردمی سینمایی است که امید را بین مردم افزایش دهد.