رحیم کاشف علیپور، استاد خلبانی گفت: برای خلبان شدن شرایط خاصی وجود دارد که برای خلبانی نظامی و غیر نظامی تفاوت دارد؛ برای خلبانی نظامی از آنجا که شرایط خلبان سخت‌تر است قوانین و مقررات آن نیز دشوار تر است اما حدود و اندازه این قوانین برای افرادی که به صورت غیرنظامی خلبانی انجام می‌دهند آسان‌تر و کمتر است.
یک خلبان باید از سلامت کامل برخوردار باشد و دچار بیماری‌های قلبی و مغزی نباشد؛ در حال حاضر عینک زدن دیگر ملاکی برای رد کردن خلبانان نیست اما مسائلی مانند کوررنگی و شنوایی ضعیف نکاتی هستند که باعث رد شدن خلبان می‌شوند. در مقابل برای خلبانان نظامی قوانین سخت‌گیرانه‌تری وجود دارد و افراد باید از سلامت کامل برخوردار باشند و حتی دندان‌هایشان را پر نکرده باشند. افراد می‌توانند تا ۶۵ سالگی و در شرایط خاص تا ۷۰ سالگی خلبان باشند و پرواز انجام دهند.
ما با گسترش صنایع هواپیمایی کوچک می‌توانیم اشتغال را در این حوزه افزایش دهیم؛ همچنین صنعت هواپیمایی فوق کوچک برای پروازهای تفریحی و شخصی وجود دارد. ما مراکز آموزشی بسیاری داریم که خلبانان را تحویل جامعه می‌دهند و به همین دلیل مشکل استخدامی در کشور به وجود آمده چرا که تعداد هواپیما‌ها به دویست فروند نمی‌رسد. با این حال با طرح گسترش هواپیما‌های کوچک و افزایش تعداد آن‌ها پیش بینی می‌شود بتوانیم بزودی تمام خلبانان را استخدام کنیم.
خوشبختانه خانم‌های بسیاری وارد حوزه خلبانی شده‌اند و پیش بینی می‌شود در آینده‌ای نزدیک شاهد افزایش تعداد بانوان در این حوزه باشیم. در حال حاضر ما مواردی داشته‌ایم که هر دو خلبان خانم بوده‌اند. ما همچنین از کشورهایی هستیم که تعداد بسیاری از خلبانان‌مان در کشورهای دیگر فعالیت می‌کنند چرا که از نظر علمی خلبانان فوق‌العاده‌ای داریم.
یک خلبان فوق‌العاده کسی است که بتواند در شرایط سخت مدیریت کاملی بر هواپیما داشته باشد تا بتواند آن را به صورت ایمن به زمین بنشاند. به همین دلیل خلبانان مسافربری هر شش ماه در شبیه‌ساز‌های پرواز تمامی موارد مشکل‌ساز هواپیما را تمرین می‌کنند تا آماده شوند و به چالش کشیده باشند. اگر خلبانی نتواند این آزمایش‌ها را بگذراند نمی‌تواند به کار خود ادامه دهد.
آرمان بیات، مشاور رئیس سازمان هواپیمایی گفت: من در حال حاضر در حوزه مدیریتی فعالیت دارم و به فضای اجرایی علاقه داشتم چرا که به نظرم ایران خلبانان خوب بسیاری دارد اما بهتر است در بخش مدیریتی توسعه پیدا کند. متاسفانه صنعت هواپیمایی ما طی سال‌های اخیر آسیب‌های بسیاری دیده اما خوشبختانه ما توانسته‌ایم همچنان ایستادگی کنیم. متاسفانه در ایران آموزش خلبانی در دانشگاه دولتی مانند دانشگاه تهران از یک زمانی به بعد تعطیل شد و این آموزش‌ها در اختیار آموزشگاه‌های خصوصی قرار گرفت که باعث بالا رفتن هزینه آموزش خلبانی شد. به دنبال این مسئله افراد علاقه‌مند که توانایی مالی کمی دارند نمی‌توانند در این حوزه فعالیت داشته باشند.
تحریم ها تاثیر زیادی در بخش های هزینه ای و برنامه صنعت هواپیمای بین المللی داشته است. در کنوانیسون امضاء شده در سال ۱۹۴۴ به وضوح آمده که کشورهای حاضر نباید دید سیاسی به صنعت هوایی داشته باشند اما با این وجود ما شاهد اعمال تحریم‌ها در این حوزه توسط کشورهای حاضر در کنوانسیون هستیم. خوشبختانه ما با تکیه بر دانش شرکت‌های دانش‌بنیان توانسته‌ایم تا این لحظه با قدرت در این زمینه پیش برویم.
ایران، هوانوردی بسیار تاریخ‌داری دارد و اولین بار در سال ۱۳۰۴ یک شرکت آلمانی حمل و نقل غیر نظامی را در ایران آغاز کرد و تا سال ۱۳۱۰ نیز در کشور حضور داشت. در سال ۱۳۰۵ واحدی در شرکت نفت ایران و انگلیس انجام شد که متخصصان را جا‌به‌جا می‌کرد و اکنون نیز این واحد همچنان فعال است. در سال ۱۳۲۵ اولین شرکت هواپیمایی تاسیس شد که اکنون هواپیمایی جمهوری اسلامی نام دارد.
به طور کلی قدمت و اصالت ایران در این حوزه بسیار به ما کمک کرده است؛ ما نزدیک به صد سال تجربه در این حوزه داریم در حالی که تنها ۱۱۵-۱۱۶ سال از برادران رایت می‌گذرد. با این حال متاسفانه ما به اندازه کشورهای اطراف نتوانستیم رشد پایدار اقتصادی در این زمینه داشته باشیم و کشورهای اطراف حدود ۱۴۰۰ فروند هواپیما دارند. صنعت هوانوردی مانند آب مایه حیات است و باعث رشد و پیشرفت کشورها می‌شود. ما از سال ۱۳۰۵ تا به امروز کمتر از ۳ هزار فوتی از سقوط‌ها داشته‌ایم در حالی که در سرویس‌های حمل و نقل دیگر میزان تلفات بسیار بیشتر است.
گفتنی است؛ برنامه «شب نشینی» از شنبه تا جمعه هر هفته ساعت ۲۲:۳۰ به وقت تهران و ۲۱ به وقت وین بر روی آنتن شبکه جهانی جام جم می‌رود و تهیه کننده این برنامه نیز یاسر معظمی گودرزی است. اطلاعات بیشتر درباره «شب نشینی» و مهمان های برنامه هر روز در صفحه اینستاگرامی @shabneshini. irani بارگذاری می‌شود.