مهدی اخوان، دکترای روانشناسی و عضو هیت علمی دانشگاه تهران دوشنبه دوازدهم دی ماه در استودیوی شبکه جام جم حضور پیدا کرد تا با مجریان برنامه صبح پارسی به گفتوگو بنشیند؛ وی در این برنامه درباره ویژگیها و نشانههای افراد سمی در زندگی صحبت کرد.
مهدی اخوان، دکترای روانشناسی و عضو هیت علمی دانشگاه تهران در رابطه با نشانه افراد سمی گفت: افراد سمی نشانههای بسیاری دارند، این افراد به صورت خودخواسته یا ناخواسته به دیگران آسیب میرسانند و آنها را اذیت میکنند. افراد سمی معمولا سادیسم دارند و از نشانههای آنها میتوان به تلاششان در تخریب اعتماد به نفس دیگران اشاره کرد. افراد سمی با استفاده از جملاتی مانند «تو نمیتوانی» یا «ارزشی نداری» سعی میکنند تا دیگران را در مقابل خود کوچک و ضعیف جلوه دهند.
وی در ادامه به طرز نگاه افراد سمی اشاره کرد و گفت: افراد سمی تنها نکات منفی ما را میبینند و همواره آنها را مسخره میکنند. هر موقع فردی تنها نکات منفی زندگی دیگران را مطرح کند میتوان آن را یک انسان سمی در نظر گرفت؛ در روانشناسی مطرح کردن نکات منفی زندگی دیگران اشتباه است و به جای آن باید راه حلی برای انجام کارهای کارآمد را ارائه داد. افراد سمی سعی در کوچک نشان دادن تلاشهای دیگران دارند و اهمیت آن را کاهش میدهند. انسانهایی که سمی نیستند کوچکترین تلاشهای دیگران را میبینند و آنها را بزرگ میشمارند.
او در ادامه اظهار داشت: مفهوم فرد سمی میتواند به یک انسان محدود نشود و یک فرهنگ، اجتماع یا اقتصاد باشد. فرهنگ سمی میتواند وارد زندگی انسان شود و تاثیرات منفی بسیاری به همراه داشته باشد. افراد نباید بر اساس مدارک تحصیلی یا موقعیتهای اجتماعی از سمی نبودن یک نفر اطمینان حاصل کنند چرا که شناسایی افراد سمی نیاز به بررسی دارد.
وی افزود: انسان سمی مشخصههایی دارد که بر افکار دیگران تاثیر منفی میگذارد. اگر ما از تاثیر منفی انسانهای سمی بر روی زندگی خود آگاه شویم بسیار از خود مراقبت خواهیم کرد. تشخیص این افراد نیاز به دقت دارد اما کار دشواری نیست.
اخوان درباره مسری بودن خلق و خوی سمی گفت: انسانهای سمی میتوانند بر شخصیت دیگران و حال روحی آنها تاثیر بگذارند. به طور کلی نشست و برخواست با دیگران بر افراد تاثیر میگذارد چرا که خلق و خوی سمی مسری است و به افراد انتقال پیدا میکند.
وی دربارها راههای مقابله با افراد سمی اظهار کرد: اولین و مهمترین کاری که در مقابله با انسانهای سمی باید انجام داد، فاصله گرفتن از آنها است. افراد نباید دنبال متقاعد کردن انسانهای سمی باشند چرا که این افراد به هیچ وجه تغییری نمیکنند. به جای متقاعد سازی انسان سمی، افراد باید بر مقاومسازی و عزت نفس خود متمرکز باشند؛ کسانی که عزت نفس کمی دارند و با آدمهای سمی مواجه میشوند به سرعت رفتارهای سمی فرد مقابل را جذب میکنند.
او همچنین درباره درمان افراد سمی گفت: برای درمان افراد سمی، ما باید بدانیم چرا این رفتارها به وجود آمدهاند. تغییر انسانها سمی کار کسی به غیر از درمانگرها نیست. درمانگرها میتوانند با بررسیهای عمیق ریشه رفتار افراد سمی را پیدا کنند و راههای درمان آن را ارائه دهند.
وی در پایان افزود: افراد باید برای جایگاه روانشناسان و عالمان این زمینه ارزش قائل شوند و از خوددرمانی و اقدامات خودسرانه در این زمینه بگذرند چرا که تنها متخصصان در این حوزه میتوانند به درمان افراد سمی بپردازند.