امیر مجتبی جعفری و اسماعیل کاووسی، آزادگان سرافراز کشورمان، روز ششم اسفند میهمان شب نشینی بودند.
جعفری گفت: یکی از جذابترین روایتهای مربوط به جنگ، داستان کسانی است که اسیر شده بودند. اسارت دوران غمباری بوده و گذران آن نیازمند انگیزه بسیار است. رفتار ما در دوران اسارت به گونهای بود که این سربازان دشمن بودند که احساس اسارت میکردند. در واقع ما در دوران جنگ کاری کردیم که اسارت به اسیری رفت.
وی افزود: آرزوی من در روزهای اسارت، بازگشت به وطن بود. ما مفقودالاثر شده بودیم و هیج راه ارتباطی با خانوادههایمان نداشتیم. به همین دلیل چارهای جر مدارا و گذران زندگی نداشتیم و همواره باید روحیه خود را به هر شکلی حفظ میکردیم.
کاووسی گفت: ما در اسارت برنامههای زیادی داشتیم. تئاتر، شعر و سرود از این دسته برنامهها بود. این برنامهها توسط حاج آقا ابوترابی برنامهریزی میشد. ایشان خود را مسئول حفظ سلامتی روحی و جسمی ما میدانستند و به همین دلیل زحمات زیادی در این راستا کشیدند.
جعفری گفت: در آنجا کاغذ و خودکار نبود. من دفترچهای داشتم که از پاکتهای سیگار یا جعبه پودر لباسشویی یا کاغذهای سیمان درست کرده بودم و در آن برنامه روزانهام را مینوشتم. یعنی تا این حد خود را در آنجا مشغول میکردیم. البته که در خلوت خود بسیار دلتنگ خانوادههایمان میشدیم.
کاووسی گفت: ما در اسارت غذا و خوراک خوبی نداشتیم. صبحانه ما تنها یک تکه نان خمیر شده بود و این برای جوانی که سن و سالی ندارد و به انرژی زیادی نیاز دارد، بسیار کم است. اما روزی که توانستیم بعد از سالها زولبا و بامیه بخوریم، یکی از شیرینترین خاطرههای من است. در کل اگر انسان در زندگی خود هدف داشته باشد و بداند که برای چه و با چه هدفی به جنگ رفته است، گذران زندگی هم برای او آسانتر خواهد شد.
وی افزود: خداوند همیشه هوای ما را دارد. ما در مسیر رفتنمان به جنگ و زمانی که در آنجا سپری کردیم، همواره حضور خداوند را احساس میکردیم. مواقعی بود که من میدانستم کاری از دست من برنمیآید ولی خداوند پشت من خواهد بود. این موضوع در دوران اسارت هم همینظور بود و ما همیشه حمایت خدا را داشتیم.
گفتنی است؛ برنامه «شب نشینی» از شنبه تا جمعه هر هفته ساعت ۲۲:۳۰ به وقت تهران و ۲۱ به وقت وین بر روی آنتن شبکه جهانی جام جم میرود. اطلاعات بیشتر درباره «شب نشینی» و مهمانهای برنامه هر روز در شبکههای اجتماعی فضای مجازی به آدرس @jjtvnir بارگذاری میشود.