جواد حیدریپور، مدیر کل خیرین وزارت بهداشت، روز نهم اسفند در استودیوی شبکه جام جم حضور پیدا کرد و از فعالیتهای خیرین در طی چند سال اخیر گفت.
حیدریپور گفت: در برنامه امور خیرین وزارت بهداشت، همه بدون هیچ محدودیتی پای کار هستند. علاقهمندان میتوانند در هر زمینهای کمک کنند و در این بین تنها وظیفه ما این است که تسهیلگریهای لازم را انجام دهیم تا این روند آسانتر پیش برود. لذا از سمت وزارت بهداشت، هیچ گونه ورودی به مسائل مالی و روند کمک خیرین صورت نمیگیرد.
وی افزود: همه مجموعههای درمانی از یک استاندارد برخوردار هستند. این استانداردها متناسب با جمعیت و وسعت شهر تعیین میشوند. ما وظیفه داریم که خیرین را در جریان این استانداردها بگذاریم تا در ساختوسازهایی که میخواهد انجام شود، تمام نکات لازم رعایت شود.
حیدریپور گفت: خوشبختانه مشارکت خیرین در حوزه سلامت، در سالهای اخیر و شیوع کرونا بسیار زیاد بود. همه ما شاهد این بودیم که در آن دوران همه مردم پای کار آمدند و کمک کردند که جامعه به حالت عادی برگردد.
وی افزود: ما چندین هزار موسسات خیریه غیر دولتی داریم. در کنار آن چند ده هزار خیر داریم که به صورت فردی فعالیت میکنند و ما به آنها کمک میکنیم و مسیر را تسهیل میبخشیم. ممکن است روند اداری در این مسیر به گونهای باشد که کار را کمی پیچیده و سخت کند، لذا ما وظیفه داریم که با تصویب لوایح و آگاهسازی خیرین از سیاستگذاریهای متفاوت، راه را برای آنها هموارتر کنیم.
وی در ادامه گفت: حوزه سلامت شامل بخشهای متفاوت است. ممکن است اولین چیزی که درباره کار خیر در این زمینه به ذهنمان برسد، ساخت بیمارستان و مراکز بهداشتی باشد، ولی در کنار آن موارد دیگری نیز وجود دارد که شاید کمتر به آن پرداخته شود. یکی از این موارد، ساخت همراهسراهاست. همراهسراها مکانهایی هستند که در کنار بیمارستانها برای خانواده بیماران ساخته میشود.
حیدریپور اظهار کرد: تاکنون خیرین نزدیک به ۱۰۰ مجموعه همراهسرا ساختهاند یا با هتلهای اطراف بیمارستان قراردادهایی مبنی بر اقامت رایگان خانوادههای بیماران بستهاند. علاوه بر این خیرین در حوزه پیشگیری و آموزش بهداشت نیز ورود کردهاند.
وی در آخر گفت: در دوران کرونا ما از سمت خیرین خارج از کشور کمکهای زیادی دریافت کردهایم. به طور کلی راه تعریفشدهای برای دریافت کمک از این عزیزان وجود ندارد و آنها میتوانند از طریق سازمانها یا موسسات غیردولتی مورد اعتماد خود اقدام به کمک کنند و اصراری بر پیروی از یک پروتکل خاص نیست.