زهره صارمی، کارشناس فرهنگی درباره آداب و رسوم نوروز گفت: نوروز زمان نوگشتن سال، باززایی و تجدید حیاط طبیعت در تکرار نوبتی آفرینش است. با نوروز همه‌چیز نو می‌شود و جامعه روح تازه‌ای می‌گیرد. ایرانیان از گذشته شادی را نعمتی الهی می‌دانستند و بر پایه جشن‌ها زندگی را بزرگ می‌شمردند و پروردگار را شکر می‌کردند.
نوروز بیشتر از هر آداب و رسومی نماد طبیعت در زندگی و روح ایرانیان است؛ نوروز نمایی از رفتار طبیعت در زندگی مردم ایران را دارد. نوروز همچنین سرشار از رمز‌های مختلف است. این جشن پرشکوه در جمع‌ها شکل می‌گیرد و همراهی و همکاری افراد را در خود جای می‌دهد.
این کارشناس فرهنگی اظهار کرد: حال و هوا و آداب عید نوروز از پیش آغاز می‌شود و معروف‌ترین آن چهارشنبه سوری است. بسیاری از مراسم مختلف مانند خانه‌تکانی، عیدی بردن، آخرین جمعه سال، زیارت بزرگان خانواده و عیدی دادن به نوعروسان برای پیش از سال تحویل هستند. پس از تحویل سال نیز مراسم ادامه دارند که به روزهای انتهایی نیز می‌رسند که مهمترین آن‌ها سیزده به در است. مهمترین نکته در مراسم نوروز حضور افراد در جمع است که در تمامی آداب و رسوم مشخص است.
او اظهار داشت: پایه‌های عید نوروز در همه‌جا یکسان هستند اما جزئیاتی وجود دارند که بنا به منطقه تغییر می‌کنند برای مثال هر نقطه از کشور یک رسمی برای غذای عید نوروز دارد. برای مثال در پایتخت رسم پختن رشته‌پلو وجود دارد تا رشته مشکلات باز شوند. مسائل مختلفی در عید نوروز وجود دارند و حتی در بخش‌های مختلف ایران نقاطی وجود دارد که هفت سین را به نوعی دیگر می‌چینند.
وی در پایان افزود: رسم کوزه شکنی نیز بسیار جالب است که طی آن کوزه‌ای که طی یک سال گذشته استفاده شده را از خانه بیرون می‌اندازند تا بدی‌ها و مشکلات از خانه دور شوند. علت منطقی این رسم آن است که در گذشته کوزه‌ها با گذر زمان کهنه می‌شدند. رسم شال اندازی، که همچنان در روستا‌های آذربایجان غربی همچنان اجرا می‌شود، به گونه‌ای بوده که شال را از دریچه دودکش تنور به داخل می‌انداختند و افراد حاضر در خانه در آن شیرینی می‌گذاشتند.
نکته جالب رسم شال‌اندازی آن است که اگر فردی قصد ازدواج با دختر یک خانواده را داشته شال را بر نمی‌داشته و در صورت رضایت خانواده آن‌ها نشانه‌ای به شال می‌بستند تا آن جوان متوجه نظر خانواده شود.